آیا مصرف مکمل های ورزشی بی خطر است؟

آیا مصرف مکمل های ورزشی بی خطر است. اخیراً گزارش شده است که یک زن استرالیایی مبتلا به اختلال ژنتیکی به دلیل مصرف بیش از حد مکمل های پروتئینی درگذشت. زن مورد بحث، میگان هفورد، بدنساز 25 ساله، از یک اختلال نادر و تشخیص داده نشده رنج می برد که باعث تجمع کشنده آمونیاک در بدن او شد (آمونیاک زمانی تولید می شود که بدن پروتئین را تجزیه می کند). این سؤال را ایجاد میشود: آیا مکمل های ورزشی بی خطر هستند؟

در افراد سالم ، متداول‌ترین مکمل‌هایی که برای تقویت بدن مورد استفاده قرار می‌گیرند – که اغلب در ادبیات علمی به آنها “مواد غذایی مفید” یا “غذاهای کاربردی” می‌گویند – بی‌ضرر هستند. با این وجود، موارد نادری وجود دارد که شرایط بهداشتی زمینه‌ای یا مصرف بیش از حد آن می‌تواند باعث بیماری شود.

متداول‌ترین مکمل‌هایی که توسط ورزشکاران مصرف می‌شوند، مکمل‌هایی هستند که حاوی اسیدهای آمینه به شکل پروتئین، هیدرولیزات پروتئینی (مانند پروتئین آب پنیر) یا آمینو اسیدهای شاخه‌دار منفرد (BCAA)، حاوی لوسین، ایزولوسین و والین هستند. مردم با این فرض که آمینو اسیدها بلوک های سازنده بافت عضلانی هستند، این مکمل ها را برای حمایت از عضله سازی مصرف می کنند. جدای از اختلال ژنتیکی نادری که میگان هفورد از آن رنج می برد، آیا مصرف این مکمل های پروتئینی خطراتی دارد؟

تعدادی دیگر از اختلالات ژنتیکی بسیار نادر وجود دارد که در آنها مدیریت اسیدهای آمینه خاص به خطر می افتد. به عنوان مثال، بیماری ادرار شربت افرا (MSUD) منجر به تجمع سمی BCAA می شود که مصرف بیش از حد آنها را خطرناک می کند . با این وجود، مبتلایان به MSUD معمولاً در سنین پایین تشخیص داده می شوند، بنابراین بعید است که این امر از طریق مصرف بیش از حد پروتئین در بزرگسالی آشکار شود.

علاوه بر اختلالات ژنتیکی در استفاده از آمینو اسیدها، اغلب به افراد مبتلا به بیماری کلیوی گفته می شود که از رژیم های غذایی با پروتئین پرهیز کنند، زیرا مصرف بیش از حد می تواند کلیه های نارسا را ​​تحت فشار قرار دهد. همین امر منجر به این فرضیه شد که رژیم های غذایی با پروتئین بالا و در نتیجه مکمل های پروتئینی “برای کلیه ها مضر” هستند.

اما این امر اکنون تا حد زیادی نادیده گرفته شده است، زیرا ورزشکارانی که تقریباً 3 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز مصرف می کنند (حدود سه و نیم برابر مقدار توصیه شده روزانه 0.8 گرم بر کیلوگرم در روز) و بزرگسالان سالم تا 1.25 گرم از وزن بدن را مصرف می کنند. کیلوگرم در روز لوسین اثرات منفی بسیار کمی بر سلامتی نشان می دهد ، حداقل در میان مدت. بنابراین، جدا از موارد بسیار نادر، مصرف مکمل های پروتئینی به طور کلی بی خطر است.

ال کارنیتین و کراتین

اگرچه تعداد زیادی از آنها قابل ذکر است، اما تعداد زیادی مکمل توسط ورزشکاران با هدف افزایش توده عضلانی، کاهش چربی و افزایش عملکرد مصرف می شود. بیایید نگاهی به ایمنی آنها بیندازیم.

هر دو ال کارنیتین و کراتین ترکیبات طبیعی هستند که برای بهبود توده عضلانی، عملکرد یا کاهش وزن مصرف می شوند. (گوشت قرمز به ویژه غنی از این مواد است.) مانند بیشتر مکمل ها، این مکمل ها نیز در مورد ایمنی آنها مورد بررسی قرار گرفته اند. تا به امروز، علیرغم ادعاهای اولیه در مورد آسیب احتمالی کبد یا کلیه، گرفتگی عضلات یا عدم تعادل الکترولیت، حداقل شواهدی مبنی بر مضر بودن آنها برای انسان وجود دارد. همچنین، هیچ بیماری زمینه ای شناخته شده ای وجود ندارد که بتواند آنها را خطرناک کند.

آیا مصرف مکمل های ورزشی بی خطر است؟

اسیدهای لینولئیک مزدوج

اسیدهای لینولئیک مزدوج (CLA) یکی دیگر از مکمل های محبوب هستند CLA نوع خاصی از چربی است که با کاهش توده چربی و افزایش توده عضلانی همراه است. در حالی که به طور کلی تصور می شود بی خطر است، داده هایی از مدل های حیوانی و در انسان وجود دارد که نشان می دهد مصرف آنها می تواند منجر به تغییرات نامطلوب در خون شود، یعنی افزایش لیپوپروتئین های با چگالی کم (“چربی های بد”) . همانطور که همیشه وجود دارد، داده های طولانی مدت از کارآزمایی های کنترل شده در دسترس نیست، بنابراین همیشه یک عنصر شک در مورد ایمنی آنها وجود خواهد داشت.

ویتامین E و رسوراترول

اما ملاحظات دیگری در مورد اثرات بالقوه مضر مکمل ها وجود دارد. یک نمونه اخیر از این مکمل‌های آنتی اکسیدانی مانند ویتامین E و رسوراترول هستند. در واقع، در حالی که کارهای اولیه ادعا می‌کردند که این مکمل‌ها می‌توانند عملکرد ورزشی را افزایش دهند، بعداً مشخص شد که اگر چیزی وجود داشته باشد، می‌توانند علیه اثرات مفید ورزش عمل کنند .

بیشتر بخوانید : انواع دستگاه بدنسازی

آلودگی

همچنین، به جای اینکه خود ماده مغذی مکمل مضر باشد، ممکن است ترکیبات آلوده کننده دیگری در مکمل وجود داشته باشد که برای مصرف کننده ناشناخته است که به طور بالقوه می تواند باعث آسیب شود.

ما اغلب اخباری را می شنویم که آزمایش های دارویی ناموفق در ورزش ناشی از “مکمل های آلوده” است.

چه این درست باشد یا نه، شواهد واقعی و نگران کننده ای از آلودگی در مکمل های غذایی توسط تعدادی از مواد مختلف کنترل شده وجود دارد .

در واقع، با توجه به اینکه کنترل تولید آنها فاقد دقت دارویی است، ممکن است. خطرات ناشناخته‌ای در مکمل‌ها، به‌ویژه مکمل‌هایی که به‌صورت آنلاین خریداری می‌شوند، وجود داشته باشد.

یک مورد اخیر از ایالات متحده این خطرات را برجسته می کند که در آن تعدادی از افراد پس از مصرف همان مکمل غذایی. OxyELITE Pro، دچار هپاتیت حاد شدید و نارسایی شدید کبدی شدند.

بنابراین، اگرچه خطرات کمی برای مصرف مکمل‌ها وجود دارد (یا حداقل شواهدی مبنی بر مضر بودن آنها وجود ندارد).

باید به خاطر داشت که برخی از مکمل‌ها می‌توانند تأثیر منفی بر آنچه افراد در تلاش برای رسیدن به آن هستند، داشته باشند. یا ممکن است آلوده شوند تا مانند “مکمل های شگفت انگیز” به نظر برسند.

همچنین، اثربخشی واقعی بسیاری از مکمل‌های نوظهور وجود ندارد – اغلب بیشتر مبتنی بر تئوری و بازاریابی است تا علم قابل تکرار. همانطور که گفته شد، تعداد کمی از مکمل ها اثرات مفیدی در کنار ورزش دارند و علاوه بر این، بسیاری از آنها به مزایای بالینی ثابت شده تبدیل شده اند.

اگر به مکمل‌های پروتئینی برگردیم، بله، آنها می‌توانند توده عضلانی را با ورزش افزایش دهند ، اگرچه تأثیر آن کم است و مکمل‌ها به راحتی می‌توانند با تغییر در رژیم غذایی جایگزین شوند.